Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

ΘΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΕΡΩΤΑ... του Μίμη Κούρτη

Αγαπητοί φίλοι, θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα όμορφο, αληθινό και συγκινητικό κείμενο που έγραψε ο Λευκαδίτης φίλος Μίμης Κούρτης. Περιγράφει αυτά που ένιωσε, που ένιωσα ως το βάθος της καρδιάς μου εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα που μίλησα για τον αγαπημένο μου συγγραφέα στις «Ημέρες Λευκάδιου Χερν» στο Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας. Είναι ένα εξαιρετικά διεισδυτικό κείμενο. Μια τρυφερή ματιά που έφτασε ως τα βάθη της ψυχής μου. Μιλάει καλύτερα απ' όσο θα μπορούσα να το κάνω εγώ για τη σχέση μου με τον Λευκάδιο.  Γι' αυτόν τον έρωτα!



ΘΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΕΡΩΤΑ...
του Μίμη Κούρτη

Αυτή η ματιά κάτι κρύβει.
Αυτό το τρέμουλο στη φωνή κάτι μου θυμίζει.
Δεν μπορεί να είναι ένα απλό τρακ. Είναι το τρακ και ματιά του ερωτευμένου.
Κι εδώ ανακαλύπτω έναν έρωτα μεταφυσικό, έναν έρωτα αλλοτινών εποχών, μα και σημερινό, έναν έρωτα αναδρομικό.
Τόσα σκίτσα, τόσα βιβλία, μα στάθηκε ευλαβικά στα δύσκολα. Σ'έναν συγγραφέα που λίγοι τον ξέρουν και ελάχιστοι τον έχουν διαβάσει.
Φταίει, ίσως, το άρωμα Ανατολής, που συνάντησε τις ευωδιές τις Θρακιώτικες.Ευωδιές που ενώθηκαν και σκόρπισαν, λιγοθυμιές, σε ψυχές ευαίσθητες, σε καρδιές επιρρεπείς στον άδολο έρωτα, τον ανιδιοτελή, τον πολύ μακρινό, τον ικανό να ελαχιστοποιήσει τις αποστάσεις, να συναντήσει το αντικείμενο του πόθου.
Σπινθηροβόλο το βλέμμα της κι έξυπνα σκεπτόμενη, βρήκε τον ιδανικό τρόπο να πλησιάσει το θήραμα της. Αφού οι φωτογραφίες του δεν της πολυέδιναν σημασία, αποφάσισε να μεταφράσει τα έργα του, να τους δώσει φωνή, την φωνή εκείνου που ερωτεύτηκε, κι έτσι να τον αναγκάσει να συνδιαλλαγεί μαζί της.
Κι ο Λευκάδιος ενδίδει στην πρόκληση της κι εκείνη νοιώθει θεά.
Τον απογειώνει, τον γνωρίζει σε δύση και ανατολή. Τον στεγάζει με τους φίλους της στη γενέτειρά του Λευκάδα, τον προβάλει μοναδικά.
Του δίνει πνοή μέσα από τα λόγια της και χωρίς να το καταλάβει παγιδεύεται γλυκά στα γραπτά του. Τον ανασύρει από τη λήθη, τον καμαρώνει, τον ερωτεύεται, όσο και αν προσπαθεί να το κρύψει. Και προδίδεται στη γιορτή για τον ένα χρόνο επιστροφής του στην γενέτειρα.
Όταν συνειδητοποιεί ότι ο κύκλος θαυμαστών του μεγαλώνει, χαίρεται και συγκινείται.
Και ξάφνου πανικοβάλλεται γιατί φοβάται τις αντίζηλες, τρέμει, μήπως εκείνος τον οποίο με τόσο κόπο ανακάλυψε και ανέδειξε, εκείνος που ήρθε θεϊκά στη ζωή της από το μακρινό Ματσούε που πήρε φωνή απ' την φωνή της, που έλαβε υπόσταση από την περιέργειά της να τον μεταφράσει, που ξεσκόνισε τα αραχνιασμένα βιβλία του, τώρα τρέμει διακριτικά, μήπως φάει τη σκόνη του, μήπως φοβηθεί αυτή την αναγνωρισιμότητα του κόσμου και ξανακρυφτεί στα βαθη της ανατολής.
Όσο και αν προσπαθεί, να κρατήσει σταθερό το λόγο της, να κρύψει τη συγκίνησή της, τόσο βεβαιώνομαι για αυτόν τον τρομερό έρωτα.
Και όσο μιλάει, σας το ορκίζομαι, τον είδα από την κορνίζα του να της κλείνει το μάτι, να της γνέφει γλυκά για να κατευνάσει το άγχος της.
Μα πού να τον δει που τρέμει μήπως αποκαλυφθεί ο έρωτας της, μήπως το πάρει στραβά ο κόσμος και τη λοιδορήσει και την ειρωνευτεί και τη χλευάσει, που τόλμησε να ακουμπήσει ένα είδωλο του πνεύματος: «Καλά μας τον γνώρισες, μαρή, καλά ανέσυρες αναμνήσεις και ιστορία. Πώς τόλμησες να τον κοιτάξεις στα μάτια; Ποια είσαι εσύ τέλος πάντων, που όπου βρεθείς και όπου σταθείς στάζεις μέλι για τον Λευκάδιό μας, που με τρία βιβλία σου νομίζεις πως μπορείς να τον έχεις αποκλειστικά; Σε γελάσανε κυρά μου δεν είναι δικός σου, είναι ολονών μας. Για μαζέψου, για σοβαρέψου. Σιγά μην είσαι και η Ιζόλα».
Κατέβηκε από το βήμα λυτρωμένη, που μπόρεσε να αρθρώσει λίγα λόγια για τον καλό της και αναρωτιόταν: «Τα είπα καλά, μήπως θυμώσει ο Λευκάδιος, μήπως με κριτικάρει άσχημα ο κόσμος;».
Μα συνήλθε γρήγορα, γιατί Εκείνος, από το κάδρο του, της ξανάκλεισε το μάτι.
Σίγουρη πως δεν κατάλαβε κανείς τον έρωτά της, δέχτηκε τα συγχαρητήρια των επισκεπτών. 
Εγώ την κοίταξα με αγάπη, την ευχαρίστησα, έκρυψα όσα ένιωσα για τον ερωτά της και ευχήθηκα μέσα μου, να συνεχιστεί, να γίνει λατρεία, για να μάθουμε και άλλα πράγματα για τον ποιητή.
Και η Τέτη, συγνώμη η Ιζόλα, κατέβηκε τα σκαλιά του μουσείου, και ελέγχοντας αν την βλέπει κανείς, έστειλε ένα πεταχτό φιλί στον Λευκάδιο.

Η πρώτη δημοσίευση το fb
ΚΛΙΚ

1 σχόλιο: